به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اقتصادنیوز، بهای سکه تمام امامی همچنان در مرز ۱۳ میلیون تومان باقی مانده است. این نرخ نه با دلار همخوانی دارد نه با بهای اونس جهانی. حدود ۶ درصد بهای سکه از ارزش ذاتی‌اش بیشتر است؛ یعنی اگر اونس ۱۹۴۵ دلاری و دلار ۲۶,۸۰۰ تومانی ملاک باشد، سکه باید کمتر از ۱۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان قیمت بخورد، اما بازار روایت دیگری از سکه نقل می‌کند. در این باره کارشناسان ۳ نظر دارند:
نخست معتقدند که دسترسی به سکه نسبت به ارز راحت‌تر است. در نتیجه به شکل ذاتی و سنتی، تقاضای بالاتری برای سکه در هنگام انتظارات منفی وجود دارد. مثلا در برخی شهرستان‌ها، عملا دسترسی به ارز وجود ندارد، به همین دلیل افرادی که خواستار ورود به پناهگاه سرمایه هستند، گزینه‌ای جز انتخاب سکه ندارند. بنابراین در بحبوحه یک شوک بیرونی، سکه تقاضای بالاتری نسبت به ارز می‌یابد. اما آیا این به معنی آن است که اگر دسترسی به ارز ممکن بود، دلار به ۲۸ هزار تومان می‌رسید؟ پاسخ منفی است؛ چرا که به شکل سنتی حتی در حالت وجود دسترسی برابر به هر دو بازار، بسیاری سکه را انتخاب می‌کردند. در چنین حالتی ممکن بود ارزش سکه کمتر باشد، و ارزش دلار هم کمی بالاتر؛ نه اینکه قیمت کنونی سکه، عینا قیمت دلار را منعکس کند.
دوم، از نظر کارشناسان در سکه بر خلاف ارز، نگاه به بازارهای جهانی هم وجود دارد. در واقع افرادی که قائل به افزایش بهای اونس در هفته‌ها و ماه‌های آتی هستند، در دو گزینه‌ای سکه و دلار، گزینه اول را ترجیح خواهند داد. روند اونس طلا برای یک ماه آینده، همچنان افزایشی پیش‌بینی می‌شود(آخرین تحولات طلای جهانی).
اما دسته سومی هم هستند که معتقدند با توجه به اینکه سیاستگذار ارزی تمرکز خود را بر بازار ارز گذاشته، در نتیجه بازار سکه از آزادی بیشتری برخوردار بوده و به همین دلیل خوانش قیمت‌ها از بازار سکه، با ضریب خطای کمتری همراه است. حساسیت جامعه به بهای دلار و اثر آن بر شاخص قیمت مصرف‌کننده، قابل قیاس با سکه نیست، به همین دلیل سیاستگذار هم تمام انرژی را بر کنترل نرخ دلار گذاشته است(اثر احتمالی ماشه بر بازار ارز). البته مخالفان این دیدگاه بر این باروند که بی‌توجهی بازارساز به سکه، موجب برخی کاستی‌ها در سمت عرضه شده و به همین دلیل، نمی‌توان نتیجه گرفت که بازار سکه، با کارایی بیشتری کار می‌کند.
نظر شما